Ik zie, ik zie waarvan jij denkt dat ik het niet zie….

De laatste tijd valt het mij op dat mensen ongenuanceerd en primair reageren op bijdragen en artikelen van anderen op LinkedIn. Zeker in deze tijd waar we meer tegenover elkaar lijken te staan dan naast elkaar. Vaak ook nog direct op de persoon gespeeld.

Maar, ik vraag mij iets af. Ook al ben ik met jou niet gelinkt, ik kan wel jouw commentaar lezen bij bijdragen of artikelen van mensen met wie ik wel ben gelinkt. Besef jij dat? Zo ja, dan projecteer je met je volle verstand jouw mening. Zo nee, dan hoop ik dat ik je aan het denken zet.

Hele scheldkanonnades komen voorbij. Die uiteindelijk niets met de bijdrage of het artikel te maken hebben. Soms monden reacties zelfs uit in directe bedreigingen aan personen. Vooral wanneer een reactie op een reactie wordt geplaatst. Eindeloos kan dat doorgaan.

En dat vind ik heel heftig om te lezen. Ik kan me niet voorstellen dat we zo met elkaar om willen gaan. Want, ook geschreven woorden kwetsen! Soms heb ik dan de neiging om de naam van die persoon op te schrijven. Maar ach, dat heeft geen zin, denk ik dan. Aan de andere kant zou ik nu toch al een aardig lijstje hebben. Van mensen met wie ik geen contact zou willen. Zelfs niet online!

Ik vraag mij af of mensen beseffen wat de impact van hun woorden kan zijn. En als ze dat beseffen, of ze dat echt zo op willen schrijven. Bij mij komt dan het besef dat ík dit zo nooit zou willen doen. En als ik per ongeluk toch een felle reactie plaats, trek me dan a.u.b. aan mijn oor of haar of schud me wakker. Ook online! Maar dan graag in een persoonlijk bericht.

Terwijl ik dit schrijf, ga ik nadenken over een LinkedIn-recept dat voor mij werkt. Dat deel ik hierbij graag.

Het voorgerecht:

• Wat vinden je gasten lekker: iets met vlees, vis of vegetarisch
• Wat zijn eventuele allergieën of heeft men dieetwensen
• Wil ik mijn geheime recept delen als ze daarom vragen

wat vinden mijn volgers interessant om te lezen? Hoe kan ik lezers prikkelen om met mij te willen linken? Kan ik hen nieuwsgierig maken naar mijn visie? Of kan ik hen trots maken om aan mij verbonden te zijn ….

Het hoofdgerecht:

• Soms is minder juist meer, laat ingrediënten weg die niet passen
• Verwerk een toefje van jouw visie bovenop je reactie
• Blijf proeven: moet er iets bij of kan er nog iets af
• Laat het gerecht even rusten voordat je het opdient

kan ik mijn reactie inhoudelijk linken aan die bijdrage of het artikel? Als dat niet zo is, wil ik dan toch een reactie plaatsen? Met welk doel?

Het nagerecht:

• Voordat je dit opdient, kun je nog een goed gesprek voeren en even uitbuiken
• Is je dessert in overeenstemming met je voor- en hoofdgerecht of is het juist een verrassing
• Wil je dat mensen nog napraten over jouw recept, je uitvoering en de aankleding die jij hebt verzorgd

heb ik nog tijd om mijn reactie even te laten bezinken? Wil ik input van anderen voordat ik het plaats? Ben ik morgen ook nog trots op mijn stuk?

Zomaar even op een zonnige woensdagmiddag geschreven. Vanuit een open hart. En vanuit mijn oprechte wens om de wereld een stukje mooier te maken. Als ik dat bij jou heb kunnen bereiken, dan is mijn missie geslaagd.